1 І сталася, што ў Іконіі яны разам увайшлі ў іудзейскую сінагогу і прамаўлялі так, што ўверавала вялікае мноства і іудзеяў і элінаў.
2 Але іудзеі, якія не ўверавалі, узбудзілі і ўзлавалі душы язычнікаў супроць братоў.
3 Дык яны правялі даволі доўгі час, адважна кажучы пра Госпада, Які сведчыў [пра] слова Сваёй ласкі, даючы, каб знакі і цуды рабіліся іх рукамі.
4 Але ўсё мноства людзей у горадзе падзялілася, і адны былі з іудзеямі, а другія — з Апосталамі.
5 Калі ж у язычнікаў і іудзеяў з іх начальнікамі ўзнікла памкненне зняважыць і ўкаменаваць іх,
6 яны, даведаўшыся, уцяклі ў лікаонскія гарады Лістру і Дэрвію і іх ваколіцы
7 і там дабравесцілі.
8 А ў Лістры сядзеў адзін чалавек, які не валодаў нагамі, кульгавы ад улоння сваёй маці, ён ніколі не хадзіў.
9 Гэты чалавек пачуў, як гаварыў Павел, які, угледзеўшыся ў яго і ўбачыўшы, што ён мае веру, каб быць выратаваным,
10 сказаў гучным голасам: [Табе кажу імем Госпада Ісуса Хрыста]. Устань проста на свае ногі. — І той [адразу] ускочыў і стаў хадзіць.
11 І натоўпы, убачыўшы, што зрабіў Павел, узвысілі свой голас, кажучы па-лікаонску: Багі, прыпадабніўшыся да людзей, зышлі да нас.
12 І яны назвалі Варнаву Дзеўсам, а Паўла Гермесам, бо пераважна прамаўляў ён.
13 І жрэц Дзеўса, святыня якога была перад [іх] горадам, даставіў да брамы валоў і вянкі і хацеў разам з натоўпамі прынесці ахвяру.
14 Але Апосталы Варнава і Павел, пачуўшы пра гэта, разадралі на сабе адзенне і кінуліся ў натоўп, усклікваючы
15 і кажучы: Мужы, што гэта вы робіце? І мы падобныя да вас людзі, дабравесцім вам, каб вы ад усяго гэтага марнага, звярнуліся да Жывога Бога, Які стварыў неба, і зямлю, і мора, і ўсё, што ў іх;
16 Які ў мінулых пакаленнях дазволіў, каб усе народы хадзілі сваімі дарогамі;
17 хоць Ён не пакідаў Сябе без сведчання, робячы дабро, даючы вам дажджы з неба і ўраджайныя поры, напаўняючы ежаю і радасцю вашы сэрцы.
18 І, кажучы гэта, яны ледзь стрымалі натоўпы, каб не прыносілі ім ахвяраў, [а каб кожны ішоў дадому. Калі ж яны, застаючыся там, вучылі,]
19 прыйшлі [некаторыя] іудзеі з Антыяхіі і Іканіі і, [калі Апосталы адкрыта прапаведавалі, яны ўзбудзілі натоўпы, каб тыя пакінулі іх, кажучы, што яны нічога праўдзівага не кажуць, а ўсё лгуць], і, падбухторыўшы натоўпы, укаменавалі Паўла і вывалаклі за горад, думаючы, што ён мёртвы.
20 Але калі вучні акружылі яго, ён устаў і ўвайшоў у горад. І назаўтра ён выйшаў з Варнавам ў Дэрвію.
21 І пасля таго як яны дабравесцілі таму гораду і прыдбалі даволі шмат вучняў, яны вярнуліся ў Лістру і ў Іконій і ў Антыёхію,
22 умацоўваючы душы вучняў, пераконваючы заставацца ў веры і навучаючы, што праз многія пакуты належыць нам увайсці ў Царства Божае.
23 І, рукапаклаўшы ім у кожнай царкве прасвітараў, яны, памаліўшыся з постам, даручылі іх Госпаду, у Якога тыя ўверавалі.
24 І, прайшоўшы Пісідыю, яны прыйшлі ў Памфілію,
25 і, прамовіўшы слова ў Пергіі, зышлі ў Аталію
26 і адтуль адплылі ў Антыёхію, адкуль яны былі аддадзены з ласкі Божай на працу, якую яны і выканалі.
27 І прыбыўшы і сабраўшы царкву, яны абвясцілі пра тое, што Бог зрабіў з імі і як Ён адчыніў язычнікам дзверы веры.
28 І яны правялі немалы час з вучнямі.