ПРАЛОГ1 Паколькі ўжо многія імкнуліся скласці апавяданне пра падзеі, якія адбыліся сярод нас,
2 як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і слугамі слова,
3 вырашыў і я дакладна даследаваць усё ад пачатку і апісаць табе ўсё па парадку, дастойны Тэафіле,
4 каб ты пазнаў праўдзівасць таго, чаму быў навучаны.
ДЗЯЦІНСТВА ЕЗУСАПрадказанне нараджэння Яна Хрысціцеля5 У дні Ірада, караля юдэйскага, быў адзін святар, па імені Захарыя, з роду Абія. Ён меў жонку з дачок Аарона, а імя яе было Альжбета.
6 Абое былі справядлівымі перад Богам, жывучы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і наказаў Пана.
7 Але не мелі дзіцяці, бо Альжбета была бясплоднай; і абое былі ўжо ў старым узросце.
8 Калі Захарыя ў парадку сваёй чаргі выконваў святарскае служэнне перад Богам,
9 яму паводле святарскага звычаю выпаў лёс увайсці ў святыню Пана, каб прынесці ахвяру каджэння.
10 Усё ж мноства народу малілася звонку падчас каджэння.
11 І з’явіўся яму анёл Пана, які стаяў з правага боку кадзільнага ахвярніка.
12 Захарыя збянтэжыўся, калі ўбачыў анёла, і страх ахапіў яго.
13 Анёл жа сказаў яму: «Не бойся, Захарыя, бо выслухана просьба твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, а ты назавеш яго імем Ян.
14 Будзе табе радасць і весялосць, і шмат хто ўзрадуецца нараджэнню ягонаму.
15 Бо ён будзе вялікі ў вачах Пана, не будзе піць ні віна, ні сіцэры і напоўніцца Духам Святым яшчэ ва ўлонні сваёй маці.
16 Многіх з сыноў Ізраэля наверне да іхняга Пана Бога.
17 І сам пойдзе перад Ім у духу і моцы Іллі, каб вярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, і непаслухмяных — да разважлівасці справядлівых, каб падрыхтаваць Пану народ дасканалы».
18 Тады сказаў Захарыя анёлу: «Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і жонка мая ў старым узросце».
19 Анёл сказаў яму ў адказ: «Я Габрыэль, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою, і абвясціць табе добрую навіну пра гэта.
20 І вось, ты будзеш маўчаць і не зможаш гаварыць да дня, калі гэта станецца, за тое, што не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».
21 Народ жа чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён затрымліваецца ў святыні.
22 А калі выйшаў, не мог гаварыць з імі; і яны пазналі, што ён бачыў з’яўленне ў святыні. А ён гаварыў з імі на мігах і заставаўся нямым.
23 Калі скончыліся дні служэння ягонага, ён вярнуўся ў свой дом.
24 І пасля гэтых дзён зачала Альжбета, жонка ягоная, і ўкрывалася пяць месяцаў, кажучы:
25 «Так учыніў мне Пан у тыя дні, калі глянуў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу перад людзьмі».
Звеставанне нараджэння Езуса26 У шосты месяц Бог паслаў анёла Габрыэля ў горад галілейскі, называны Назарэт,
27 да Дзевы, заручанай з мужам па імені Юзаф, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.
28 Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: «Вітай, поўная ласкі, Пан з Табою».
29 Яна ж збянтэжылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта за прывітанне.
30 І сказаў Ёй анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Пана.
31 Вось зачнеш ва ўлонні сваім і народзіш Сына, і дасі Яму імя Езус.
32 Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Найвышэйшага, і дасць Яму Пан Бог трон Давіда, бацькі Ягонага,
33 і валадарыць будзе над домам Якуба вечна, а валадарству Яго не будзе канца».
34 І сказала Марыя анёлу: «Як станецца гэта, калі я мужа не знаю?»
35 Анёл сказаў Ёй у адказ: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Найвышэйшага ахіне Цябе. Таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.
36 Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасці сваёй; і ўжо на шостым месяцы тая, якую называлі бясплоднай,
37 бо для Бога няма нічога немагчымага».
38 Тады Марыя сказала: «Вось я, слуга Пана. Няхай мне станецца паводле твайго слова». І адышоў ад Яе анёл.
Марыя наведвае Альжбету39 Сабраўшыся, Марыя ў тыя дні паспяшыла ў горную краіну, у горад Юды.
40 Яна ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбету.
41 Калі Альжбета пачула прывітанне Марыі, узварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і напоўнілася Альжбета Духам Святым.
42 Яна ўсклікнула моцным голасам і сказала: «Благаслаўлёная Ты між жанчынамі і благаслаўлёны плод улоння Твайго.
43 Адкуль мне гэта, што Маці Пана майго прыйшла да мяне?
44 Бо калі голас прывітання Твайго загучаў у вушах маіх, узварухнулася радасна дзіцятка ва ўлонні маім.
45 І шчаслівая тая, якая паверыла, што споўніцца сказанае Ёй Панам».
Песня Марыі46 І сказала Марыя: «Велічае душа мая Пана,
47 і ўзрадаваўся дух мой у Богу, маім Збаўцу,
48 бо глянуў Бог на пакору сваёй слугі.І цяпер благаслаўляць мяне будуць усе пакаленні.
49 Бо вялікае ўчыніў мне Усемагутны,а імя Яго святое.
50 І міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленненад тымі, хто Яго баіцца.
51 Паказаў моц сваёй правіцы,рассеяў тых, хто пыхлівы сэрцам.
52 Скінуў магутных з тронаі ўзвысіў пакорных.
53 Дабром галодных насыціў,а багатых ні з чым адправіў.
54 Прыняў свайго слугу Ізраэля,памятаючы пра сваю міласэрнасць,
55 як абяцаў бацькам нашым,Абрагаму і яго патомству навекі».
Нараджэнне Яна Хрысціцеля56 Прабыла Марыя ў Альжбеты каля трох месяцаў і вярнулася ў свой дом.
57 Альжбеце ж надышоў час нараджаць, і яна нарадзіла сына.
58 Калі пачулі суседзі і сваякі яе, што Пан учыніў вялікай міласэрнасць сваю да яе, радаваліся разам з ёю.
59 На восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіця і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарыем.
60 Але, адказваючы, маці ягоная сказала: «Не, але будзе названы Янам».
61 Тады сказалі ёй: «Няма нікога з тваёй радні, хто б называўся такім імем».
62 У бацькі ж ягонага пыталіся на мігах, як бы хацеў назваць яго.
63 Ён, папрасіўшы таблічку, напісаў: «Ян — імя яго». І ўсе здзівіліся.
64 У гэты момант адразу адкрыліся вусны ягоныя і развязаўся язык ягоны, і ён загаварыў, праслаўляючы Бога.
65 Ахапіў страх усіх суседзяў іхніх, і па ўсёй горнай краіне Юдэі яны расказвалі пра ўсё гэта.
66 Усе, хто чуў, разважалі пра гэта ў сэрцах сваіх і казалі: «Што ж гэта будзе за дзіця?» Бо рука Пана была з ім.
Песня Захарыі67 А Захарыя, бацька яго, напоўніўся Духам Святым і прарочыў, кажучы:
68 «Благаслаўлёны Пан, Бог Ізраэля,бо наведаў і адкупіў народ свой,
69 і ўзняў моц збаўлення для насу доме Давіда, слугі свайго.
70 Як абвясціў спрадвекувуснамі сваіх святых прарокаў,
71 што збавіць нас ад ворагаў нашыхі ад рук усіх, хто нас ненавідзіць.
72 Каб праявіць міласэрнасць да айцоў нашыхі нагадаць пра святы запавет свой.
73 Прысягу, якую даў Абрагаму, айцу нашаму,дасць нам.
74 Каб, выбаўленыя з рук ворагаў,мы без страху служылі Яму
75 ў святасці і справядлівасці перад Імва ўсе дні нашыя.
76 А ты, дзіцятка, прарокам Найвышэйшага будзеш названа,бо пойдзеш прад абліччам Пана падрыхтаваць шляхі Яму;
77 каб даць народу Ягонаму пазнаць збаўленнепраз адпушчэнне яго грахоў,
78 дзякуючы сардэчнай міласэрнасці нашага Бога,у якой наведаў нас Усход з вышыні;
79 каб асвятліць тых, хто сядзіць у цемры і ў цені смяротным;каб накіраваць ногі нашыя на шлях спакою».
80 А дзіця расло і ўзмацнялася духам, і заставалася на пустыні да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.