1 Сыне мой, калі прымеш размовы мае і схаваеш у сябе запаветы мае,
2 накіроўваючы вуха сваё да мудрасці, схіляючы сэрца сваё да пазнання разважлівасці,
3 бо калі прызавеш мудрасць і ўручыш голас свой разважлівасці,
4 калі шукаць яе будзеш, як грошы, ды адшукваць яе будзеш, як скарб, —
5 тады зразумееш страх Госпадаў і знойдзеш пазнанне Бога,
6 бо Госпад дае мудрасць, і з вуснаў Яго — веды і разважлівасць.
7 Ён запасе мудрасць для справядлівых і будзе шчытом для тых, хто ходзіць простым шляхам,
8 захоўваючы сцежкі справядлівасці і пільнуючы дарогі святых.
9 Тады зразумееш справядлівасць, прыказанне і закон і ўсякую добрую сцежку,
10 бо ўвойдзе мудрасць у сэрца тваё, і веды спадабаюцца душы тваёй.
11 Сумленне будзе пільнаваць цябе, а растаропнасць уратуе цябе,
12 каб усцярогся ты ад дарогі ліхой і ад чалавека, які хлусіць,
13 [пазбавіць ад тых,] хто пакідае дарогу простую, каб хадзіць па цёмных дарогах,
14 [ад тых,] хто весяліцца, калі робіць злачынства, і радуецца з найгоршых рэчаў:
15 дарогі іх нясталыя, а крокі іх блудныя;
16 каб усцярогся ты ад чужой жонкі і ад чужой, якая змякчае свае размовы
17 і якая пакінула правадыра маладосці сваёй і забылася на запавет Бога свайго.
18 Бо дом яе нахіліўся да смерці, а шляхі яе — да пекла;
19 усе, што ідуць да яе, не вяртаюцца і не знаходзяць сцежак жыцця.
20 Такім чынам, хадзі шляхам добрых людзей і трымайся сцежак справядлівых людзей:
21 бо той, хто справядлівы, будзе жыць на зямлі і сумленныя назаўсёды застануцца на ёй;
22 а бязбожнікі будуць сцёрты з зямлі і тыя, што дзейнічаюць несправядліва, будуць выкаранены з яе.