Он в трепете и ужасе сказал: Господи! что повелишь мне делать? и Господь сказал ему: встань и иди в город; и сказано будет тебе, что тебе надобно делать.
І ён, дрыжучы і жахаючыся, сказаў: «Госпадзе, што хочаш, каб я рабіў?» І Госпад [кажа] да яго: «Устань і ідзі ў горад, і будзе табе сказана, што ты мусіш рабіць».
Ён, у страху і жудасьці, сказаў: Госпадзе! што загадаеш мне рабіць? І Гасподзь сказаў яму: устань ды ідзі ў горад; і сказана будзе табе, што табе трэба рабіць.
Ён у жаху і трымценні сказаў: «Госпадзе, што хочаш, каб я рабіў?» А Госпад яму: «Устань і ідзі ў горад, і скажуць табе, што маеш рабіць».
Ён жа ў дрыгоце а жаху сказаў: «Спадару, што кажаш імне рабіць?» Спадар яму: «Устань а йдзі да места; і сказана будзе табе, што маеш рабіць».
Ён жа, дрыжучы ад жаху, сказаў: Госпадзе, што хочаш, каб я рабіў? І Госпад да яго: Устань ды йдзі да ме́ста, і будзе табе́ сказана, што трэ’ табе́ рабіць.
І ён у трымце́нні і жа́ху сказаў: Госпадзі! што Ты хочаш, каб я рабіў? Гасподзь адказаў яму: устань і ўвайдзі ў горад, і ска́зана будзе табе, што нале́жыць табе рабіць.
Устань і ідзі ў горад, там скажуць табе, што ты павінен зрабіць».
Устань і ўвайдзі ў горад, і табе будзе сказана, што ты павінен рабіць.
А (ён), дрыжучы ад страху, сказаў: Госпадзе! што (Ты) загадваеш мне зрабіць? А Госпад яму: устань ды ідзі да места, і будзе сказана табе, што табе трэба рабіць.