Итак, если враг твой голоден, накорми его; если жаждет, напои его: ибо, делая сие, ты соберёшь ему на голову горящие уголья.
Дык, калі вораг твой галодны, накармі яго; калі смагне, напаі яго; бо, робячы гэтае, зьбярэш яму на галаву вугольлі распаленыя.
Дык вось, калі твой вораг галодны, накармі яго; калі асьмяглы, напаі яго: бо, робячы гэта, ты зьбярэш на галаву ягоную распаленае вугольле.
Дык, калі будзе галодны вораг твой, накармі яго; калі будзе сасмаглы, дай яму піць. Так вось робячы, вуголле гарачае насыпаеш яму на галаву.
Дык, «Калі твой непрыяцель галодны, дай яму есьці; калі сьмягне, дай яму піць, бо, так робячы, ты зьбярэш на галаву ягоную жар».
Дык, калі вораг твой галодны, накармі Яго; калі піць хоча, напаі яго; бо, робячы гэтае, зьбярэш яму на галаву вугальле гарачае (Прыповесьцяў 25:21−22).
Дык вось, калі вораг твой галодны, накармі яго; калі сма́гне, напаí яго; бо, робячы гэта, ты збярэш гара́чае вуголле на галаву яго.
Але, калі вораг твой галодны, накармі Яго; калі прагне, напаі яго, бо так робячы, збярэш яму на галаву гарачае вуголле.
Дык, калі «твой вораг галодны, накармі яго; калі хоча піць — напаі яго; бо, робячы гэта, ты збярэш на яго галаву гарачае вуголле».
Дык, калі вораг твой галодны, накармі яго; калі прагне, напаі яго: бо робячы гэта ты зьбярэш на галаву ягоную разпаленае вугольле.
Але, каліб вораг твой быў галодны, накармі яго; каліб меў смагу, напаі яго: гэта бо робячы, ты вугальлё гарачае зьбярэш яму на голаў. (Прып. 25:21−22).