и чтобы, когда придут со мною Македоняне и найдут вас неготовыми, не остались в стыде мы, — не говорю «вы», — похвалившись с такою уверенностью.
каб, калі прыйдуць са мною Македонцы і знойдуць вас непрыгатаванымі, мы не асароміліся, каб не сказаць “вы”, пахваліўшыся з гэткаю пэўнасьцю.
і каб, калі прыйдуць са мною Македонцы і застануць вас негатовых, не пасаромлены былі мы, — не кажу «вы», — пахваліўшыся так упэўнена.
Бо, калі прыйдуць са мною мацэдонцы і застануць вас непрыгатаванымі, каб мы не асароміліся, — не буду казаць «вы», — пахваліўшыся з гэткаю пэўнасцю.
Каб не прылучылася, як прыйдуць із імною Макядоняне і засьпеюць вас непрыгатаваўшыся, што былі б мы (не кажу вы) засаромлены з гэтага даверу.
каб, як прыдуць са мною Македоняне і зно́йдуць вас негатовымі, не асароміліся мы, — каб не сказаць: вы, — пахваліўшыся з гэткаю пэўнасьцяй.
і калі прыйдуць са мною Македонцы і знойдуць вас негатовымі, каб не былі пасаромлены мы — не кажу «вы», — пахваліўшыся з такой упэўненасцю.
І калі прыйдуць са мною македонцы, і знойдуць вас непадрыхтаванымі, каб мы — не кажу вы — не асароміліся з прычыны такой упэўненасці.
каб, калі прыйдуць са мной македонцы і знойдуць вас непадрыхтаванымі, мы — не кажучы пра вас — не асароміліся ў гэтай упэўненасці.
каб, калі прыйдуць са мной македонцы і знойдуць вас ня падрыхтаванымі, мы ня былí асаромленымі, — каб нам ня сказаць «вы», — пахваліўшыся (вамі) з гэткай упэўненасьцю.
а-то, як прыдуць са мною Макэдонцы й застануць вас няпрыгатаванымі, дык каб мы (не кажу ўжо пра вас) ня былі асаромлены, пахваліўшыся з гэткай пэўнасьцяй.