Ибо если мы, получив познание истины, произвольно грешим, то не остаётся более жертвы за грехи,
Бо калі мы самахоць грашым, атрымаўшы пазнаньне праўды, ужо не застаецца ахвяра за грахі,
Бо, калі мы, атрымаўшы спазнаньне ісьціны, самахоць грэшым, дык не застаецца больш ахвяры за грахі,
Бо калі мы самахоць грашым, прыняўшы пазнанне праўды, дык не застаецца ўжо ахвяры за грэх,
Бо калі б мы самахоць грашылі па адзяржаньню супоўнага знацьця праўды, не заставалася б ужо аброку за грахі,
Бо калі мы самахоць грашы́м, прыняўшы пазнаньне праўды, дык ужо не астае́цца ахвяра за грахі,
Бо калі мы, атрыма́ўшы пазна́нне ісціны, па сваёй волі грашы́м, то ўжо больш няма ахвяры за грахі,
Калі мы добраахвотна грашым, атрымаўшы пазнанне праўды, то ўжо больш не застаецца ахвяры за грахі,
Бо калі самохаць грашым пасля таго, як атрымалі пазнанне праўды, ужо не застаецца ахвяры за грахі,
Бо калі мы ахвотна грашым, пасьля таго, як атрымалі пазнаньне праўды, дык ня застаецца ўжо ахвяры за грахі,
Бо для размысна самахоць грэшачых, пазнаўшых і прызнаўшых праўду, ўжо няма ахвяры за грэх,