1 Сэрца цара ў руцэ Госпада — як ручаі водаў: Ён паверне яго, куды пажадае.
2 Усякая дарога чалавека здаецца яму вернай, але Госпад узважвае сэрцы.
3 Тварыць міласэрнасць і законнасць больш падабаецца Госпаду, чым крывая ахвяра.
4 Гордасць вачэй і фанабэрыстасць сэрца — светач бязбожнікаў — грэх.
5 Намеры кемлівага — заўсёды для прыбытку, а ўсякі паспешлівы — заўсёды ў галечы.
6 Хто збірае скарбы падманным языком, той будзе кінуты ў пасткі смерці.
7 Раз’ятранасць бязбожнікаў скіне іх, бо не пажадалі яны тварыць законнасць.
8 Нясталы шлях — чужы для чалавека; а хто чысты, таго справа верная.
9 Лепей сядзець у кутку гарышча, чым са сварлівай [жонкай] — у агульным доме.
10 Душа бязбожніка жадае ліха; над ім не злітуецца блізкі яго.
11 Калі пакараюць насмешніка, просты чалавек паразумнее; а калі вучаць мудрага — ён набудзе веды.
12 Справядлівы назірае за домам бязбожніка: як упадаюць бязбожныя у няшчасце.
13 Хто вуха сваё затыкае на лямант беднага, той і сам будзе лямантаваць, але не будзе выслуханы.
14 Падарунак патаемны спыняе гнеў, а падарунак за пазухай — найвялікшае абурэнне.
15 Тварыць законнасць — гэта радасць для справядлівага і пагібель для тых, хто чыніць несправядлівасць.
16 Чалавек, які сыдзе з дарогі разважлівасці, прабудзе на сходзе мёртвых.
17 Хто любіць балі — будзе ў галечы, не ўзбагаціцца, хто любіць віно і тлустую ежу.
18 Збаўленне за справядлівага — бязбожнік, а за прастадушных — несправядлівы.
19 Лепей жыць на пустыннай зямлі, чым з жонкай сварлівай і запальчывай.
20 Жаданы скарб і тлушч у жыллі мудрага, а неразважлівы чалавек прамантачыць яго.
21 Хто ідзе ўслед за справядлівасцю і міласэрнасцю, той знойдзе жыццё, і справядлівасць, і славу.
22 Уваходзіць мудры ў горад дужых і знішчае цытадэль іх упэўненасці.
23 Хто беражэ вусны свае і язык свой, той беражэ душу сваю ад бед.
24 Пыхлівы і фанабэрысты завецца насмешнікам, што дзейнічае ў пыхлівым гневе.
25 Жаданні гультая забіваюць, бо рукі яго не жадаюць нічога рабіць:
26 увесь дзень ён жадае і прагне; а справядлівы — той, хто раздае і не шкадуе.
27 Ахвяры бязбожнікаў — агідныя, тым болей, што прапаноўваюцца яны са злачынства.
28 Ілжэсведка загіне, чалавек пакорлівы будзе гаварыць на перамогу.
29 Бязбожны чалавек упарціцца ў поглядзе сваім; а той, хто верны, — выпраўляе дарогу сваю.
30 Няма мудрасці, ані разважлівасці, ані законнасці супраць Госпада.
31 Каня рыхтуюць на дзень вайны, але выратоўвае Госпад.