Библия » 2 Коринфянам 11:21
Пераклад Антонія Бокуна
2 Коринфянам глава 11 стих 21
К стыду говорю, что на это у нас недоставало сил. А если кто смеет хвалиться чем-либо, то (скажу по неразумию) смею и я.
На сорам кажу, што мы быццам саслабелі. А калі хто адважваецца ў чым, кажу ў неразумнасьці, адважваюся і я.
На сорам кажу, што на гэта ў нас неставала сілы; а калі хто мае адвагу хваліцца чым-небудзь, дык скажу зь неразуменьня, набяруся адвагі і я.
Кажу гэта на сорам, як быццам мы нядужыя былі; нехта мае ў гэтым адвагу, — кажу ў неразумнасці, — дык і я адважуся.
На сорам кажу, быццам мы былі слабыя; а ў чым хто адважны (гукаю ў неразумнасьці), адважны й я.
На сорам кажу, што мы як-быццам абяссілелі. А калі хто адважаецца ў чым (кажу па дурноце), дык адважаюся і я.
На сорам кажу, што мы аказаліся сла́бымі. А калі хтосьці на нешта адва́жваецца, то — скажу па неразумнасці — адва́жваюся і я.
Кажу з сорамам, што мы як быццам знясіленыя. Калі хто адважваецца нечым хваліцца, то, кажучы неразважліва, адважуся і я.
На сорам кажу, як быццам мы былі слабыя. Але ў чым хто-небудзь іншы ні адважваўся — у неразумнасці кажу, — адважваюся ў тым і я.
На сорам вам кажу, што мы (на такія ўчынкі) аказаліся слабымі. Але калі нехта ў нечым асьмельваецца, то ў няразумнасьці гавару, асьмельваюся і я.
На сорам сабе кажу, што на гэта у нас быццам не хапала сіл; але ў чым-бы там хто ні выяўляў сьмеласьці хваліцца, сьмею (недарэчна кажучы) і я.