Прежде же всего, братия мои, не клянитесь ни небом, ни землёю, и никакою другою клятвою, но да будет у вас: «да, да» и «нет, нет», дабы вам не подпасть осуждению.
Дык перш за ўсё, браты мае, не прысягайцеся ані небам, ані зямлёю, ані якою другою прысягаю, але няхай будзе ў вас «Так, так» і «Не, не», каб вам не патрапіць пад суд.
А найперш, браты мае, не прысягайце ні небам, ні зямлёю, ані якою іншаю кляцьбою; а хай будзе ў вас: так-так і не-не, каб вам не падупасьці асудзе.
Перад усім, браты мае, не прысягайце ані небам, ані зямлёю, ані якой іншай прысягай, але няхай будзе ў вас: «так» — «так» і «не» — «не», каб не трапіць пад суд.
Але наўперад, браты мае, не прысягайце ані небам, ані зямлёю, ані якой іншай прысягаю, але няхай будзе ў вас «Але, але» і «Не, не», каб не падпасьці пад суд.
Дык перш за ўсё, браты маі, не прысягайцеся ані не́бам, ані зямлёю, ані ніякаю другою прысягаю; але няхай будзе ў вас «але́, але́», і «не́, не́», каб вам не папасьці пад суд.
Перш за ўсё, браты мае́, не клянíцеся ні небам, ні зямлёю, і нія́каю іншаю кля́тваю, а няхай будзе ў вас «так — так» і «не — не», каб вам не падпа́сці пад асуджэ́нне.
Не кляніцеся! Але перадусім, браты мае, не кляніцеся ні небам, ні зямлёю ці якою іншаю клятваю. Няхай жа ваша «так» будзе «так», а ваша «не» будзе «не», каб вам не патрапіць пад суд.
Але перш за ўсё, браты мае, не кляніцеся ні небам, ні зямлёю, ніякай іншаю клятваю; няхай жа ваша «так» будзе «так», а «не» — «не», каб вам не падпасці пад суд.
Дык перш за ўсё, браты мае, ня прысягайце ні небам, ні зямлёю, ні іншай якой прысягай, а хай будзе вашае: так, так і не, не, каб ня ўпасьці (вам) у крывадушнасьць.
Дык перш за ўсё, браты мае, не клянецеся ні небам, ні зямлёю, ці якою іншаю прысягаю, а хай вашая мова будзе: «так, так — не, не», каб не падпалі пад суд.*