Мы — Божыя слугі1 Як супрацоўнікі, мы заклікаем, каб вы не прымалі дарэмна Божай ласкі.
2 Бо Ён кажа: «У час спрыяльны Я пачуў цябе і ў дзень збаўлення дапамог табе». Вось цяпер час спрыяльны, вось цяпер дзень збаўлення.
3 Мы нікому ні ў чым не даём спатыкацца, каб не знайшлося заганы ў нашым служэнні,
4 але ва ўсім выяўляем сябе як слугаў Божых: у вялікай цярплівасці, у турботах, у патрэбе, ва ўціску,
5 пад ударамі, у вязніцах, у хваляваннях, у працы, у чуванні, у посце,
6 у чыстасці, у пазнанні, у велікадушнасці, у ласкавасці, у Духу Святым, у некрывадушнай любові,
7 у слове праўды, у моцы Божай, са зброяй справядлівасці ў правай і ў левай руцэ,
8 праз славу і бясслаўе, праз ганьбу і прызнанне. Мы нібы ашуканцы, але праўдзівыя;
9 нібы невядомыя, але нас пазнаюць; нібы паміраючыя, але вось мы жывём; нібы пакараныя, але не забітыя;
10 нібы засмучаныя, але заўсёды радуемся; нібы ўбогія, але многіх узбагачаем; нібы нічога не маем, але ўсім валодаем.
Перасцярога перад язычніцтвам11 Вусны нашыя адкрыліся перад вамі, карынцяне, і сэрца нашае сталася шырокім.
12 Вам не цесна ў нас, але вашае нутро цеснае.
13 Адплаціце тым жа. Кажу, як дзецям, адкрыйцеся і вы.
14 Не хадзіце пад чужым ярмом з няверуючымі! Бо якая лучнасць справядлівасці з беззаконнем? Што агульнага паміж святлом ды цемраю?
15 Што за згода паміж Хрыстом і Бэліарам? Што яднае веруючага з няверуючым?
16 Што святыня Бога мае агульнага з ідаламі? Мы — святыня жывога Бога, як сказаў Бог: «Пасялюся ў іх і буду хадзіць,і буду іх Богам, а яны будуць Маім народам.
17 Таму выйдзіце ад іхі адлучыцеся, — кажа Пан, —і не дакранайцеся да нячыстага,і Я прыму вас,
18 і буду вам Айцом,а вы будзеце Мне сынамі і дочкамі», —кажа Усемагутны Пан.