1 І вас, мёртвых праступкамі і граха́мі вашымі,
2 у якіх вы калісь хадзілі па ве́ку гэтага сьве́ту, па волі князя ўлады паве́транае, духа, што дзе́ець цяпе́р у сынох праціўле́ньня,
3 між якімі і мы ўсе́ жылі калісь у пажаданьнях це́ла нашага, выпаўняючы жаданьні це́ла і думак, і былі па прыродзе дзяцьмі гневу, як і другія, —
4 Бог, багаты літасьцяй праз вялікую любоў Сваю, якою палюбіў нас,
5 і нас, мёртвых праступкамі, ажывіў разам з Хрыстом, — ласкай вы выбаўлены, —
6 і ўскрасіў з Ім, і пасадзіў на мясцох нябе́сных у Хрысьце Ісусе,
7 каб зьявіць у надыходзячых гадох многасьць багацьця ласкі Свае́й у ласкавасьці да нас у Хрысьце́ Ісусе.
8 Бо ласкай вы выбаўлены праз ве́ру; і гэта не ад вас — Божы дар:
9 не ад дзе́л, каб ніхто не хваліўся.
10 Бо мы — Яго стварэньне, створаныя ў Хрысьце́ Ісусе на добрыя ўчынкі, якія Бог загадзя празначыў, каб мы ў іх хадзілі.
11 Дык памятайце, што вы, калісь пагане це́лам, называныя неабрэзаньнем ад так званага абрэзаньня ў це́ле, рукатворнага,
12 што вы былі ў час гэны бяз Хрыста, прызнаваныя чужакамі ад грамадзянства Ізраільскага і чужыя запаве́там прырачэньня, ня маючы надзе́і і бяз Бога ў сьве́це;
13 а цяпе́р у Хрысьце́ Ісусе вы, што былі калісь далёка, сталіся блізкімі крывёю Хрыстоваю.
14 Бо Ён ёсьць мір наш, што́ ўчыніў з абодвух адно і разбурыў стаяўшую пасярэдзіне за́гарадку,
15 зьніштожыўшы, варожасьць Це́лам Сваім, а закон за́паведзяў — навукай, каб з двох стварыць у Сабе́ аднаго новага чалаве́ка, ладзячы мір,
16 і ў адным це́ле пагадзіць абодвух з Богам праз крыж, забіўшы на ім варожасьць;
17 і, прыйшоўшы, абвясьціў мір вам, далёкім і блізкім,
18 бо праз Яго абое маем доступ да Айца ў адным Духу.
19 Дык вы ўжо ня чужыя і ня прыходні, але суграмадзяне сьвятым і хатнія ў Бога,
20 збудаваныя на падваліне Апосталаў і Прарокаў, маючы Самога Ісуса Хрыста за кутні камень,
21 на якім уся будыніна, разам змацаваная, расьце́ ў сьвяты храм у Госпадзе,
22 на якім і вы разам будуецеся на жыльлё Божае Духам.