И послал Иоас, царь Израильский, к Амасии, царю Иудейскому, сказать: тёрн, который на Ливане, послал к кедру, который на Ливане же, сказать: «отдай дочь свою в жену сыну моему». Но прошли звери дикие, которые на Ливане, и истоптали этот тёрн.
І паслаў Ёаш, валадар Ізраілю, да Амазіі, валадара Юды, кажучы: «Цёрн, які на Лібане, паслаў да кедра, які на Лібане, кажучы: “Аддай дачку тваю за жонку сыну майму”. Але праходзіў зьвер палявы, які на Лібане, і патаптаў цёрн гэты.
І паслаў Ёас, цар Ізраільскі, да Амасіі, цара Юдэйскага, сказаць: цёран, які на Ліване, паслаў да кедра, які таксама на Ліване, сказаць: аддай дачку сваю за жонку сыну майму. Але прайшлі зьвяры дзікія, якія на Ліване, і затапталі гэты цёрн.
А ён паслаў вестуна сказаць: «Церн на Лібане пераслаў кедру на Лібане такую просьбу: “Дай дачку сваю за жонку майму сыну”. І вось, дзікія звяры, што былі на Лібане, прабеглі і патапталі церн.
І паслаў Ёаш, кароль Ізраельскі, да Амасі, караля Юдэйскага, кажучы: «Асот, каторы на Лібане, паслаў да кедры, што на Лібане ж, кажучы: "Аддай дачку сваю за жонку сыну майму". Але праходзіў дзікі зьвер, каторы на Лібане, і патаптаў гэты асот.