А вы, когда имеете житейские тяжбы, поставляете своими судьями ничего не значащих в церкви.
А вы, калі маеце судзіцца адносна [справаў] жыцьцёвых, стаўляеце [судзьдзямі] тых, хто пагарджаны ў царкве.
А вы, калі маеце жыцьцёвыя цяжбіны, ставіце за судзьдзяў тых, хто за нішто не ўважаецца ў царкве.
А вы, калі маеце жыццёвыя справы, ставіце сваімі суддзямі тых, хто нікчэмныя ў царкве.
А вы, як мелі справы гэтага жыцьця, пасадзілі судзіць пагрэбаваных у царкве.
Дык вы, калі маеце судзіцца аб жыцьцёвыя справы, стаўляйце сваімі судзьдзямі нікчэмных у царкве́.
А вы, калі маеце суды жыццёвыя цяжбы, дык аддаяце́ іх на суд тым, якія нічога не значаць у царкве.
Аднак вы, калі разбіраеце жыццёвыя справы, ці не прызначаеце суддзямі тых, хто ў Касцёле нічога не значыць?
Дык калі ў вас праходзяць суды па справах гэтага жыцця, то вы саджаеце суддзямі тых, хто нічога не значыць у царкве?
А вы калі маеце жыцьцёвыя цяжбы, (то) стаўляеце (сваімі судзьдзямі) тых, хто нічога ня значыць у царкве.
А вы, судзячыся аб жыцьцёвых справах, ставіце сваімі судзьдзямі ня маючых павагі ў эклезіі.