Итак, мы всегда благодушествуем; и как знаем, что, водворяясь в теле, мы устранены от Господа, —
Дык мы заўсёды маем пэўнасьць і ведаем, што, жывучы ў целе, жывем па-за Госпадам.
Дык вось, мы заўсёды лагодзімся; і як ведаем, што, пакуль сталюючыся ў целе, мы далёка да Госпада»
Дзеля таго мы заўсёды адважныя, хоць ведаем, што, пакуль жывем у целе, мы далёкія ад Госпада,
Дык мы заўсёды акрыялыя, ведаючы, што ў цялесным доме мы аддаленыя ад Спадара, —
Дык мы заўсёды добрае мысьлі, ве́даючы, што, жывучы ў це́ле, жывем па-за Госпадам, —
Дык вось, мы заўсёды маем пэўнасць; і паколькі ведаем, што, жывучы ў целе, мы адда́лены ад Госпада, —
Маючы ўпэўненасць у кожнай хвіліне, ведаем, што
Таму мы заўсёды бадзёрыя і ведаем, што, пасяляючыся ў целе, мы высяляемся ад Госпада, —
Таму мы заўсёды бадзёрыя і ведаючы, што жывучы ў целе, мы жывём аддзеленымі (нашым целам) ад Госпада,
Заўсёды восьжа мы поўныя надзеі, ведаючы, што прабываючы ў целе, мы жывём по-за Богам —