Братия, я не почитаю себя достигшим; а только, забывая заднее и простираясь вперёд,
Браты, я не лічу сябе, што дасягнуў, а толькі, забываючыся пра тое, што ззаду, і імкнучыся да таго, што наперадзе,
Браты, я ня лічу, што я ўжо дасягнуў; а толькі, забываючы тое, што ўжо за мною, і сягаючы наперад,
Браты, я не лічу сябе дасягнуўшым; толькі, вось, забываючыся пра тое, што ёсць за мною, парываючыся да таго, што перада мною,
Браты, я ня маю сябе за дасяглага, але адно — забываючыся задняе, прасьцягаючыся наперад,
Браты, я ня думаю аб сабе́, што дасягнуў, а толькі, забываючыся аб мінулым і пнучыся да таго, што напе́радзе,
Браты, я не думаю пра сябе, што ўжо дасягнуў; адно толькі: забываючы тое, што ззаду, і сягаючы наперад,
Браты, я не лічу, што ўжо атрымаў гэта, але толькі забываю тое, што за мною, і сягаю да таго, што наперадзе.
Браты, я не лічу, што сам я авалодаў; але адно раблю: забываючы тое, што ззаду і парываючыся да таго, што наперадзе,
Браты, я ня лічу сябе дасягнуўшым; але забываючы тое, што засталося ззаду, і імкнучыся наперад,
Браты, я не ўважаюся ужо асягнуўшым мэту, а на адно толькі зважаю: забываю тое, што ззаду мяне, а пнуся да таго, што наперадзе,