1 І я, калі прыйшоў да вас, браты, прыйшоў не каб уразіць бляскам слова ці мудрасцю, абвяшчаючы вам таямніцу Божую.
2 Бо я разважыў не ведаць нічога між вас, акрамя Ісуса Хрыста, Яго — укрыжаванага.
3 І я быў у вас у слабасці, і ў страху, і ў вялікім трымценні,
4 і маё слова і мая пропаведзь — не ў пераканаўчых словах [чалавечай] мудрасці, а ў выяўленні Духа і сілы,
5 каб ваша вера была не ў чалавечай мудрасці, а ў сіле Божай.
6 Мудрасць жа мы прапаведуем сярод дасканалых, але не мудрасць гэтага веку і не ўладцаў гэтага веку, якія ператворацца ў нішто,
7 а прапаведуем мудрасць Божую ў таямніцы схаваную, якую прадвызначыў Бог раней вякоў для нашай славы,
8 якой ніхто з уладцаў гэтага веку не пазнаў: бо, калі б пазналі, то не ўкрыжавалі б Госпада славы;
9 але, як напісана: «Тое, чаго вока не бачыла, і вуха не чула, і што на сэрца чалавеку не прыходзіла, тое падрыхтаваў Бог тым, хто любіць Яго.»
10 А нам Бог адкрыў гэта праз [Свайго] Духа; бо Дух усё даследуе, нават глыбіні Божыя.
11 Бо хто з людзей ведае, што ў чалавеку, калі не чалавечы дух, які ў ім? Так і Божага ніхто не ведае, толькі Дух Божы.
12 Але мы атрымалі не духа [гэтага] свету, а Духа, Які ад Бога, каб ведаць дараванае нам Богам;
13 што мы і кажам — не словамі, якім навучыла чалавечая мудрасць, а тымі, якім навучыў [Святы] Дух, тлумачачы духоўнае духоўнымі словамі.
14 Але душэўны чалавек не прымае таго, што ад Духа Божага, бо яно для яго неразумнасць, і ён не можа пазнаць яго, бо гэта распазнаецца духоўна.
15 А духоўны чалавек распазнае ўсё, але сам ён не распазнаецца нікім.
16 Бо хто пазнаў розум Гасподні, каб вучыць Яго? А мы маем розум Хрыстоў.