1 Сыне мой, калі ты прымеш словы мае і захаваеш пры сабе запаведзі мае,
2 і вуха сваё прыхіліш да мудрасьці і прытуліш сэрца тваё да разважлівасьці,
3 калі будзеш клікаць да ведаў і зьвяртацца да розуму;
4 калі будзеш шукаць яго, нібы срэбра, і знаходзіць яго, нібы скарб:
5 тады ўразумееш страх Гасподні і знойдзеш спазнаньне Бога.
6 Бо Гасподзь дае мудрасьць; і з вуснаў Яго — веды і розум;
7 Ён дае праведным выратаваньне; Ён — шчыт тым, што ў беззаганнасьці ходзяць.
8 Ён ахоўвае дарогу праўды і асланяе сьцежку сьвятых Сваіх.
9 Тады ты зразумееш справядлівасьць і права і шчырасьць, усялякую сьцежку дабра.
10 Калі мудрасьць увойдзе ў сэрца тваё, і веды будуць прыемныя душы тваёй:
11 тады разважлівасьць будзе берагчы цябе, розум будзе ахоўваць цябе,
12 каб адвесьці цябе ад дарогі ліхое, ад чалавека, які гаворыць няпраўду,
13 ад тых, што пакідаюць дарогі простыя, каб хадзілі дарогамі цемры;
14 ад тых, што радуюцца, робячы ліхое, захапляюцца ліхою распустай,
15 у якіх дарогі крывыя і якія блукаюць па сьцежках сваіх;
16 каб уратаваць цябе ад жонкі другога, чужой, якая злагоджвае словы свае,
17 якая пакінула сябра маладосьці сваёй і занядбала запаведзь Бога свайго.
18 Дом яе вядзе да сьмерці, і сьцежкі яе — да мёртвых;
19 ніхто, увайшоўшы да яе, не вяртаецца і ня ступае на дарогу жыцьця.
20 Таму хадзі дарогаю добрых і трымайся сьцежкі праведнікаў,
21 бо праведныя будуць жыць на зямлі, і беспахібныя застануцца на ёй;
22 а бязбожныя будуць вынішчаны зь зямлі, і няверныя выкарчаваны зь яе.