1 І прыбылí на той бок мора, у старану Гадарынскую.
2 І, калі выйшаў Ён з чаўна, адразу сустрэў Яго чалавек з могілкаў апанаваны нячыстым духам,
3 які меў жытло ў магільных скляпах, і ніхто ня мог яго зьвязаць нават ланцугамі,
4 бо яго часта скоўвалі кайданамі і ланцугамі, але ён ланцугі разрываў а кайданы ламаў, і ніхто ня меў сілы ўтаймаваць яго.
5 І заўсёды ўно́чы і ўдзень, у горах і магільных скляпах ён крычаў і біў сябе каменьмі.
6 І ўбачыўшы Ісуса здалёк, (ён) прыбег і пакланіўся Яму,
7 і, закрычаўшы моцным голасам, сказаў: што Табе да мяне, Ісус, Сын Бога Ўсявышняга? Заклінаю Цябе Богам, ня му́чы мяне!
8 Бо загадаў яму: выйдзі дух нячысты з гэтага чалавека.
9 І спытаў яго: як імя тваё? І адказаў, кажучы: легіён імя маё, бо нас многа.
10 І вельмі прасіў Яго, каб ня высылаў іх прэч са стараны той.
11 А там ля гары пасьвіўся вялікі гурт сьвіньняў;
12 і ўсе дэманы ўпрасілі Яго кажучы: пашлі нас у сьвіньняў, каб (нам) увайсьці ў іх.
13 І Ісус адразу дазволіў ім. І выйшаўшы нячыстыя духі ўвайшлі ў сьвіньняў, і кінуўся гурт з абрыву ў мора; а было іх каля дзьвёх тысячаў; і патанулі ў моры.
14 А сьвінапасы ўцяклі і абвясьцілі ў месту ды па вёсках; і (жыхары) выйшлі паглядзець, што сталася.
15 І прыходзяць да Ісуса і бачаць (да таго) быўшага апанаванага дэманамі, у якім быў легіён, што сядзіць і апрануты і ў здаровым розуме, дык спалохаліся.
16 А тыя, што бачылі, расказалі ім як (гэта) здарылася з апанаваным дэманамі і пра сьвіньняў.
17 І пача́лі прасіць Яго адыйсьці ад межаў іхніх.
18 І калі Ён увайшоў у човен былы апанаваны дэманамі прасіў Яго каб быць зь Ім.
19 Але Ісус ня дазволіў яму але кажа яму: ідзі дамоў да сваіх і раскажы ім, што зрабіў табе Госпад і як зьлітаваўся над табою.
20 І (ён) пайшоў і пачаў абвяшчаць у Дзесяціместу як многа зрабіў яму Ісус; і ўсе дзівіліся.
21 А калі Ісус ізноў пераправіўся ў чаўне на другі бераг, было сабрана да Яго мноства людзей. А Ён быў каля мора.
22 І вось, прыходзіць адзін начальнік сынагогі на імя Яір і, убачыўшы Яго, падае да Ног Ягоных.
23 І ўмольна прасіў Яго, кажучы: дачушка мая канае; (прашу Цябе) каб (Ты) прыйшоўшы ўсклаў на яе ру́кі, каб яна ачуняла і застала́ся жыць.
24 І (Ён) пайшоў зь ім. І за Ім сьледам ішло шмат народу і туліліся да Яго.
25 І нейкая жанчына, якая пакутавала ад крывацечы дванаццаць гадоў,
26 шмат нацярпелася ад многіх лекараў і патраціла сваё ўсё але ня атрымала дапамогі, толькі больш пагоршала,
27 пачуўшы пра Ісуса, падыйшоўшы ў натоўпе ззаду дакранулася да вопраткі Ягонай,
28 бо думала: калі хаця бы вопраткі Ягонай дакрануся, буду аздароўлена.
29 І адразу перастала ў яе крывацеча, і яна адчула ў целе, што ачуняла ад хваробы.
30 І той жа час Ісус, адчуўшы Сам у Сабе, што выйшла зь Яго сіла, (і) абярнуўшыся ў натоўпе сказаў: хто дакрануўся да Маёй вопраткі?
31 І Ягоныя вучні казалі Яму: бачыш, што народ туліцца да Цябе, а гаворыш: хто дакрануўся да Мяне?
32 Але Ён аглядаўся наўкола, каб убачыць тую, што зрабіла гэта.
33 А жанчына спалохаўшыся і дрыжучы, і ўразумеўшы, што сталася зь ёю, падыйшла і ўпала перад Ім і сказала Яму ўсю праўду.
34 А Ён сказаў ёй: дачка! вера твая ўратавала цябе; ідзі ў міры і будзь здаровая ад хваробы тваёй.
35 Калі Ён яшчэ гаварыў, прыходзяць ад начальніка сынагогі кажучы: дачка твая памерла; чаго яшчэ турбуеш Настаўніка?
36 Але Ісус, адразу пачуўшы слова ска́занае, гаворыць начальніку сынагогі: ня бойся, толькі вер!
37 І ня дазволіў нікому ісьці ўсьлед за Сабою, акрамя Пятра і Якуба і Яана, брата Якубавага.
38 І прыходзіць у дом начальніка сынагогі і бачыць глыбокую і спачувальную разгубленасьць тых, што плачуць і лямантуюць моцна.
39 І ўвайшоўшы, кажа ім: чаго вы (так) растрывожаны і лямантуеце? дзіця ня памерла, але сьпіць.
40 І сьмяяліся зь Яго. Алё Ён, выслаўшы ўсіх, бярэ з Сабою бацьку дзіцяці і матку, і быўшых зь Ім, і ўваходзіць туды, дзе дзіця ляжала.
41 І узяўшы дзяўчынку за руку́, кажа да яе: Таліта́, ку́мі! што перакладаецца: дзяўчынка, табе кажу, устань!
42 І дзяўчынка адразу ўстала і пачала́ хадзіць, бо было ёй гадоў дванаццаць. І вялікаму дзіву далíся.
43 І загадаў ім цьвёрда, каб ніхто ня даведаўся пра гэта; і сказаў даць ёй есьці.