Бог, давая обетование Аврааму, как не мог никем высшим клясться, клялся Самим Собою,
Бо Бог, абяцаючы Абрагаму, ня маючы нікога вышэйшага, каб прысягаць, прысягаў Самім Сабою,
Бог, даючы абяцаньне Абрагаму, калі ня мог нікім вышэйшым прысягнуць, прысягаў Самім Сабою,
Бо Бог, даючы абяцанне Абрагаму, не маючы нікога вышэйшага, каб мог ім прысягнуць, прысягнуў Самім Сабою,
Бо Бог, даючы абятніцу Абрагаму, як ня меў на нікога вялікшага прысягаць, прысяг на Самога Сябе,
Бо Бог, прыракаючы Аўрааму, ня маючы клясьціся нікім вышэйшым, кляўся Самым Сабою,
Бо даючы́ абяцанне Аўрааму, Бог, паколькі не мог нікім вышэйшым паклясціся, то кляўся Самім Сабою,
Непарушнае Божае абяцанне Даўшы абяцанне Абрагаму, Бог не мог паклясціся нікім большым і таму пакляўся самім сабою,
Бог жа, даўшы абяцанне Аўрааму, паколькі не мог паклясціся нікім большым, пакляўся Самім Сабою,
Бо Бог, даўшы абяцаньні Абрагаму, калі ня меў нікога вышэйшага (за Сябе), каб (ім) прысягнуць, прысягнуў Самім Сабой,
Калі Бог даваў прырачэнні Абрагаму, дык, ня маючы нікога вышэйшага за сябе, на кагоб мог прысягнуць, на сябе самога прысягнуў,