Умный человек, судясь с человеком глупым, сердится ли, смеётся ли, — не имеет покоя.
Мудры чалавек, судзячыся з неразумным, і злуецца, і сьмяецца, і ня мае спакою.
Разумны чалавек, калі судзіцца з чалавекам неразумным, ці злуецца, ці сьмяецца — ня мае спакою.
Мудры чалавек, калі паспрачаецца ў судзе з бязглуздым, — хай гневаецца ён, хай смяецца, — не знойдзе супакою.
Як мудрая людзіна правуецца зь людзіною дурною, ці злуецца, ці сьмяецца, ня мае супакою.