Ибо надлежало, чтобы Тот, для Которого всё и от Которого всё, приводящего многих сынов в славу, вождя спасения их совершил через страдания.
Бо трэба было, каб Той, дзеля Якога ўсё і праз Якога ўсё, ведучы многіх сыноў у славу, Начальніка збаўленьня іхняга праз пакуты ўчыніў споўненым.
Бо належала, каб Той, дзеля Каго ўсё і праз Каго ўсё, многіх сыноў вядучы да славы, Пачынальніка выратаваньня іх зрабіў празь цярпеньні.
Бо належала, каб Той, для Якога ўсё і праз Якога ўсё, Таго, Які шмат сыноў прывёў у славу, Правадыра іх збаўлення, удасканаліў праз цярпенне.
Бо належыла Яму, каб Тый, Катораму ўсе і пераз Каторага ўсе, Каторы прыводзе шмат сыноў да славы, Правадыр спасеньня іхнага, стаў дасканальным перазь цярпеньне.
Бо трэба было, каб Той, праз Якога ўсё і Кім усё, Таго, Хто прывёў многіх сыноў у славу, Павадыра збаўле́ньня іх, праз мукі завяршыў.
Бо нале́жала, каб Той, дзеля Якога ўсё і праз Якога ўсё, Які многіх сыноў прыводзіць да славы, правадыра́ спасення іх зрабіў даскана́лым праз пакуты.
Бо належала, каб той, дзеля якога ўсё і праз якога ўсё, які прывёў да славы многіх сыноў, учыніў дасканалым праз цярпенні правадыра збаўлення іхняга.
Бо належала Яму, для Якога — усё, і праз Якога — усё, прыводзячы многіх сыноў у славу, зрабіць Пачынальніка іх выратавання дасканалым праз пакуты.
Бо належала Яму, праз Якога ўсё, і дзеля Якога ўсё, Які многіх сыноў прывёў у славу і праз пакуты стаўся Правадыром іхняга поўнага (і канчатковага) збаўленьня.
Бо і дастоіла, каб той, праз якога ўсё і дзеля якога ўсё, хто ўвёў многіх сыноў у славу — даканаў гэта цярпеннем.