которая для души есть как бы якорь безопасный и крепкий, и входит во внутреннейшее за завесу,
якую маем, як якар душы, пэўны і трывалы, які ўваходзіць ва ўнутранае за заслону,
якая для душы ёсьць — быццам якар бясьпечны і моцны, і ўваходзіць усярэдзіну за заслону,
якую маем як якар душы, бяспечны і пэўны, які пранікае ва ўнутранае аж за заслону,
Каторая дзеля душы ё быццам калатоўка бясьпечная а непахісная, і ўходзе аж у нутр за запону,
якую ма́ем, як я́кар душы, бясьпе́чную, пэўную, і ўваходзіць яна ў самае нутраное за заслону,
і якая нам для душы́ нібы якар трывалы і моцны, што ўваходзіць унутр за заслону,
Гэтая надзея для нас нібы якар душы, надзейны і моцны, які пранікае ўнутр па-за заслону,
якая ў нас як якар душы, і надзейны, і трывалы, і ўваходзіць усярэдзіну свяцілішча за заслону,
якую маем як якар для душы, моцны і надзейны, і якая ўваходзіць у ўнутранае, за заслону,
якое трымаемся як бяспечнае й пэўнае катвігі душы нашай, шукаем апоры моцнай, пранікаючай аж у сярэдзіну за заслону,