1 І Ён зноў увайшоў у сінагогу. І быў там чалавек, які меў усохлую руку.
2 І сачылі за Ім, ці не вылечыць яго ў суботу, каб абвінаваціць Яго.
3 І кажа Ён чалавеку, які меў сухую руку: Падыміся і стань на сярэдзіну.
4 А ім кажа: Ці дазваляецца ў суботу дабро рабіць ці ліха чыніць, жыццё ўратаваць ці забіць? — Яны ж маўчалі.
5 І, агледзеўшы іх з гневам, засмучаны закамянеласцю іх сэрцаў, кажа Ён гэтаму чалавеку: Выцягні сваю руку. — І той выцягнуў, і яго рука ўзнавілася.
6 Фарысеі ж, выйшаўшы, адразу з ірадыянамі прынялі рашэнне супроць Яго, каб Яго загубіць.
7 А Ісус са Сваімі вучнямі адышоў да мора, і вялікае мноства з Галілеі [пайшло ўслед за Ім], і з Іудзеі,
8 і з Іерусаліма, і з Ідумеі, і з Заіардання, і з ваколіц Тыра і Сідона, — вялікае мноства, пачуўшы пра ўсё, што Ён рабіў, прыйшло да Яго.
9 І сказаў Ён Сваім вучням, каб лодка для Яго была напагатове з-за натоўпу, каб не напіралі на Яго;
10 бо многіх Ён вылечыў, так што ўсе, каго даймалі хваробы, кідаліся да Яго, каб дакрануцца да Яго.
11 І нячыстыя духі, калі Яго бачылі, падалі перад Ім і крычалі, кажучы: Ты — Сын Божы.
12 Ды Ён сурова забараняў ім абвяшчаць пра Яго.
13 І Ён узыходзіць на гару і кліча да Сябе, каго Сам хацеў, і яны пайшлі да Яго.
14 І прызначыў дванаццаць, [якіх і Апосталамі назваў], каб былі з Ім і каб Ён пасылаў іх прапаведаваць
15 і каб яны мелі ўладу [вылечваць хваробы і] выганяць дэманаў;
16 [і вызначыў гэтых дванаццаць]: і даў імя Сіману — Пётр
17 і Іякава Зевядзеевага, і Іаана, Іякавага брата, і даў ім імя Ваанергес, гэта значыць «Громавы сыны»;
18 і Андрэя, і Філіпа, і Варфаламея, і Матфея, і Фаму, і Іякава Алфеевага, і Фадзея, і Сімана Кананіта,
19 і Іуду Іскарыёта, які і выдаў Яго.
20 І прыходзіць Ён у дом; і сходзіцца зноў натоўп, так што яны не маглі нават хлеба з’есці.
21 І Яго родныя, дачуўшыся, выйшлі забраць Яго; бо казалі: Ён не ў Сабе.
22 А кніжнікі, якія прыйшлі з Іерусаліма, казалі: у Ім веельзевул, і Ён праз уладара дэманаў выганяе дэманаў.
23 І, паклікаўшы іх, казаў ім у прыпавесцях: Як можа сатана сатану выганяць?
24 І калі царства падзеліцца само супроць сябе, то не можа ўстаяць тое царства;
25 і калі дом падзеліцца сам супроць сябе, то не можа ўстаяць той дом.
26 І калі сатана паўстаў сам супроць сябе і падзяліўся, не можа ён устаяць, а прыйшоў канец яму.
27 Але ніхто не можа, увайшоўшы ў дом дужага, абрабаваць яго дабро, калі спярша не звяжа дужага, — і тады яго дом абрабуе.
28 Сапраўды кажу вам: будуць дараваны чалавечым сынам усе грахі і ўсе блюзнерствы, якімі б яны ні блюзнерылі;
29 але хто зблюзнерыць на Святога Духа, таму няма даравання навекі, а вінаваты ён у вечным граху.
30 Ён сказаў гэта, бо яны казалі: у Ім нячысты дух.
31 І прыходзіць Яго Маці і Яго браты і, стоячы знадворку, паслалі да Яго, каб паклікаць Яго.
32 І вакол Яго сядзеў натоўп; і кажуць Яму: Вось Твая Маці і Твае браты [і Твае сёстры] знадворку, шукаюць Цябе.
33 І ў адказ ім Ён кажа: Хто Мая маці і [Мае] браты?
34 І, аглядзеўшы тых, што сядзелі вакол Яго, кажа: Вось Мая маці і Мае браты!
35 [Бо] хто выконвае волю Божую, той Мой брат, і сястра, і Маці.