доколе стрела не пронзит печени его; как птичка кидается в силки и не знает, что они — на погибель её.
аж пакуль страла праб’е вантробы яго; як птушка, што кідаецца ў сіло, і ня ведае, што на загубу яе.
пакуль страла не праніжа вантробы ягонай; як птушка кідаецца ў сіло, і ня ведае, што яно — пагібель яе.
пакуль страла не пранзае печань яго; як птушка, што спяшаецца да сіла і не ведае, што рашаецца справа жыцця.
Пакуль дзіда не праб’ець печанцы ягоныя; як птушка барзьдзіць у сіло і ня ведае, што гэта супроці душы яе.