А им говорит: должно ли в субботу добро делать, или зло делать? душу спасти, или погубить? Но они молчали.
І кажа ім: «Ці належыць у суботу рабіць добрае, ці рабіць благое? Душу выратаваць ці загубіць?» Але яны маўчалі.
А ім кажа: ці належыць у суботу дабро чыніць, альбо зло чыніць? душу ўратаваць, альбо загубіць? Але яны маўчалі.
Да іх жа кажа: «Ці ў суботу трэба добра рабіць, ці мо блага? Жыццё выратаваць ці загубіць?» Але яны маўчалі.
А ім кажа: «Ці праўна ў сыботу добра ці блага рабіць? Душу спасьці, ці загубіць?» Але яны маўчэлі.
І кажа да іх: Ці нале́жыць рабíць у суботу добрае, ці рабіць благое Жыцьцё ратава́ць, ці загубіць? Яны маўчалі.
А ім кажа: ці дазволена ў суботу дабро рабіць, альбо зло рабіць? душу́ ўратаваць альбо загубíць? Яны ж маўчалі.
А ў іх запытаўся: «У шабат дазволена рабіць дабро ці зло, душу ўратаваць ці загубіць?» Але яны маўчалі.
А ім кажа: Ці дазваляецца ў суботу дабро рабіць ці ліха чыніць, жыццё ўратаваць ці забіць? — Яны ж маўчалі.
І кажа да іх: у суботу належыць рабіць добрае ці рабіць злое? Душу ўратаваць ці загубіць? А яны маўчалі.
Ды сказаў ім: Ці належыцца ў шабат рабіць добрае, ці благое? Ратаваць жыцьцё, ці загубляць? Яны-ж маўчалі.