Ибо едва ли кто умрёт за праведника; разве за благодетеля, может быть, кто и решится умереть.
Бо за праведнага наўрад ці хто памрэ; хіба за добрага можа хто і адважыцца памерці.
Бо наўрад ці хто памрэ за праведніка; хіба што за дабрачынца, магчыма, хто і адважыцца памерці.
Бо і за справядлівага наўрад ці хто памірае; хіба за дабрадзея, можа быць, хто і адважыўся памерці.
Бо за справядлівага бадай ніхто не памрэць, яшчэ бо за добрага можа хто й адважыўся б памерці.
Бо ці-ж памрэ хто за праведнага? Хіба за дабрачынцу мо хто й наважыцца паме́рці.
Нават за пра́ведніка наўра́д ці хто памрэ́; хоць за дабрадзе́я, магчы́ма, хто і адва́жыцца паме́рці.
Бо наўрад ці нехта памрэ за справядлівага. Можа, за добрага чалавека нехта і адважыцца памерці.
Таму што бадай хто-небудзь памрэ за праведніка, хутчэй хто за добрага чалавека і адважыцца памерці.
Бо наўрад ці памрэ хто за пра́ведніка, хíба што за дабрачынцу можа быць хто і адважыцца памерці.
а бадай ніхто ня ўмірае за праведніка, хібаб за дабрадзейніка то мо’ хтоб і наважыўся памерці.