Но духовный судит о всём, а о нём судить никто не может.
А духоўны судзіць усё, сам жа ён нікім ня судзіцца.
А духоўны разважае пра ўсё, а пра яго разважыць ніхто ня можа.
Духоўны ж судзіць усё, а яго ніхто не судзіць.
Але духоўны адрозьнюе ўсе, сам жа не адрозьнюецца нікім.
Духоўны-ж разьбірае ўсё, а яго разабраць ніхто ня можа.
Духоўны ж су́дзіць пра ўсё, а пра яго судзíць ніхто не можа.
А духоўны чалавек можа разважаць пра ўсё, пра яго ж не можа разважаць ніхто.
А духоўны чалавек распазнае ўсё, але сам ён не распазнаецца нікім.
Духовы (чалавек) судзіць аб усіх; сам жа нікім ня (можа быць) асуджаным.
Духоўныж разьбіраецца ва ўсім, а вось сам празь нікога ня бывае разуметы;