1 Omnis namque pontifex ex hominibus assumptus pro homi nibus constituitur in his, quae sunt ad Deum, ut offerat dona et sacrificia pro peccatis;
2 qui aeque condolere possit his, qui ignorant et errant, quoniam et ipse circumdatus est infirmitate
3 et propter eam debet, quemadmodum et pro populo, ita etiam pro semetipso offerre pro peccatis.
4 Nec quisquam sumit sibi illum honorem, sed qui vocatur a Deo tamquam et Aaron.
5 Sic et Christus non semetipsum glorificavit, ut pontifex fieret, sed qui locutus est ad eum: “Filius meus es tu; ego hodie genui te”;
6 quemadmodum et in alio dicit: “Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech”.
7 Qui in diebus carnis suae, preces supplicationesque ad eum, qui possit salvum illum a morte facere, cum clamore valido et lacrimis offerens et exauditus pro sua reverentia,
8 et quidem cum esset Filius, didicit ex his, quae passus est, oboedientiam;
9 et, consummatus, factus est omnibus oboedientibus sibi auctor salutis aeternae,
10 appellatus a Deo pontifex iuxta ordinem Melchisedech.
11 De quo grandis nobis sermo et ininterpretabilis ad dicendum, quoniam segnes facti estis ad audiendum.
12 Etenim cum deberetis magistri esse propter tempus, rursum indigetis, ut vos doceat aliquis elementa exordii sermonum Dei, et facti estis, quibus lacte opus sit, non solido cibo.
13 Omnis enim, qui lactis est particeps, expers est sermonis iustitiae, parvulus enim est;
14 perfectorum autem est solidus cibus, eorum, qui pro consuetudine exercitatos habent sensus ad discretionem boni ac mali.