То прославленное даже не оказывается славным с сей стороны, по причине преимущественной славы последующего.
Бо і тое, што мела славу, не было слаўным у сваёй меры з прычыны бязьмернасьці [будучай] славы.
Тое праслаўленае нават ня мае ўжо славы з гэтага боку, з прычыны большае славы наступнага.
Гэтак тое, што было слаўным часткова, не мае больш славы па прычыне славы, якая перавышае яе.
Бо й услаўленае ня было ўслаўлена, раўнуючы да пераходзячае славы.
Дый услаўленае наве́т ня слаўнае ў тэй ме́ры з прычыны славы, што мае выявіцца.
І вось, праслаўленае не з’яўляецца слаўным па гэтай прычыне, з-за славы, якая перавышае.
Бо ў гэтым выпадку праслаўленае не мае славы ў параўнанні з цяперашняй нязмернай славай.
Бо і праслаўленае не праславілася ў гэтай частцы з прычыны большай славы наступнага.
Бо і тое праслаўленае ня было (настолькі) слаўным у параўнаньні з пераўзыходзячай славай.
Дый тое, што ясьнела так славаю, ня было на гэтулькі й слаўнае, калі пераважваецца вось вышэйшаю славаю.